Muhakkak ki bütün insanların bir ruhu var, ama bir çoğu bunun farkında değil ve farkında olmadan geldikleri yere gidecekler.
Bir ruh ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize, bizim aklımıza, hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden, meydana çıkıyordu... Biz ancak o zaman sahiden yaşamaya ruhumuzla yaşamaya başlıyorduk.
O zaman bütün tereddütler, utançlar bir tarafa bırakılıyor, ruhlar birbirleriyle kucaklaşmak için, herşeyi çiğneyerek, birbirine koşuyordu.