Gönderi
"Lüzumsuz Adam" Üzerine Kısa Bir İnceleme
"Bineyim bir Boğaziçi vapuruna günün birinde. Bebek'le Arnavutköy önlerinde arka taraftaki oturduğum kanepeden kalkayım, etrafima bakayım; kimseler yoksa, denizin içine bırakıvereyim kendimi."
Lüzumsuz Adam, Sait Faik Abasıyanık'tan okuduğum 5. kitap oldu. Abasıyanık'ın dilini gerçekten çok seviyorum. Sebebi bir kere samimi olmasından ötürü. Doğayı, insanları çok güzel anlatıyor ve betimliyor. Gözlem yeteneği çok güçlü zaten. Ayrıca bunca öykü yazmak kolay değil. Gerçekten çevremizde görebileceğimiz ya da farkında olmadığımız ayrıntıları kitaplarında o kadar güzel veriyor ki öyküler alıp götürüyor insanı. Zaman, insan, doğa, ilişkiler üzerine kağıda ince ince işlenmiş ama uğraşsız gibi gözüken öyküleri beni Abasıyanık'a yaklaştırıyor. Eminim ki öykülerini çok titiz davranıp yazıyordu. Denizciliğe ait kullandığı terimler ya da bazı ağızları öykülerinde kullanması yazdıklarını daha zengin kılıyor.
Ben kendisinin kalemini pek bir seviyorum. Açıkçası külliyatını bitirmek hedefim. İyice özümsemek istiyorum. Durum öykücülüğünün bizdeki mümessili olması gerçekten hak ettiği bir unvan. Pek severek okudum.
··
98 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.