Pan-İslamizm ülküsü -Hıristiyan imparatorlukların tehdidine karşı Müslümanların ortak cephesi- 1860'lar ve 1870'lerde Yeni Osmanlılar arasında doğmuş gibi görünüyor ve muhtemelen kısmen de olsa Alman ve İtalyan milliyetçiliğinden ve onların birleşme örneklerinden ilham alıyordu. İslami terimlere aktarılan bu kavram, Türklerin ya da başka herhangi bir etnik ya da dilsel ortaklık içeren ulusun değil, tüm Müslümanların dayanışma ve birliği anlamına geliyordu. Bu kavram, o zamanlar çoğu Müslüman için pek bir şey ifade etmiyordu. Yeni Osmanlılar, Müslümanların önemli ortak hedeflerinden biri olan İslam Birliği'nden (İttihad-ı İslam) sık sık bahsediyorlardı. Rusya tarafından yenilgiye uğratılan Orta Asya hanedanlıklarına yardım etmediği için Osmanlı hükümetine serzenişte bulundular. Onlara göre Mısır ve Tunus gibi uzak vilayetlerle olan bağlar güçlendirilmeli ve Osmanlıların doğal lideri olduğu Müslüman dünyasının geri kalanıyla daha yakın ilişkiler kurulmalıydı.