Kitap bittikten sonra gün boyu hatta ertesinde de yaşattığı yüzleşme hep zihnimde benimle gezindi. Birbirimizde aradıklarımız aynı şeylerse bulamamıza sebep olan sorumluluklar, hayat yükleri bizim sayemizde tüm ilişkilerimizin içinde ilk sırada yer alıyor. Özgürlüğü arzulayan 2 kişiyi kader bir araya getirse dahi birbirlerine bunu sunamıyorlar, işte orada dışardan bakarken hep şunu düşündüm: aynı beklentilere sahipken toplumun önde tuttuğu para, aile bağları, arkadaşlık ilişkileri, iş gibi başlıkların öne geçip asıl hazza ya da mutluluğa ulaşmamamız, olduğumuz gibi yaşayamamamız kendi hapsolduğumuz çaresizliğimizmiş. Göçmenlikle doğduğun dilden kopuş ifadelerinin, aşkın, eğlencelerinin, erotizminin dahi eksik kalışıymış. Bilmemek; Çok düşündürdü, farkettirdi, sevdirdi kendini.