Uzun zaman olmuştu, önceden her gün yapmış olduğum hayat üzerine düşünme eylemini yapmayalı. İnsan bazen yaşadığı yoğunluktan fırsat bulamayabiliyor. Dünya hayatı bir girdap gibi, elini uzatıyorsun kolunu alıyor. Kolunu uzatıyorsun bütün vücudunu içine çekivermiş. Ben bunu ne zaman farketsem kendimde yine hayvanlaştım diyorum. Neyse...
Bugün şöyle bi baktım: geçmişime, nereden geliyorum ben. Bakışlarımdan geleceğim de nasibini aldı tabi. İnsan yaş aldıkça daha az farklılık olur hayatında, daha az belirsizlik, daha az değişiklik. "Bir düzen kurayım kendime" diye yola çıkan gençlerin kısa zamanda yaşları büyük olmasa da büyükmüş gibi yaşamalarına sebep olan düşünce bu. Henüz 22 yaşında olup da gelecek sene ile bu sene arasında yaşadığı yaşam arasında pek de farkın olmaması, buna bir örnek mesela. Oysa ben, özellikle bu devirde düzen kurmak için çok aceleci davranılmaması gerektiği taraftarıyım. İnsanın kendini tanımasının zorlaştığı bu dönemde bir düzen için aceleci davranılmamalı. Evlenmek ve iş kurmak için endişeye düşmemeli. Hayatta tecrübe edecek, kendini farklı şartlar altında test edip, tanıyabileceğin bu kadar fırsat varken, bir an önce düzen kurma fikri, tamamen toplum baskısı olduğunu düşünüyorum.
Bunun zıttı bir yaşam tercih etmek için gereken ilk erdem, belirsizlikler içersinde yaşamayı öğrenebilmektir. Hatırlıyorum, bundan 5 sene önce hayatımın bir anlamdaki belirsizliğinden dolayı çok acı çekmiştim. Ve o zaman kendime şunu demiştim, bu acıyı bir daha tatmamak için ne yapmalıyım? O an, muzdarip olduğum konuyu belirli hale getirmek en cazip fikirdi ama bu geçici bir çözüm olduğunu farkettim. Çünkü hissettiğim acının o olay özelinde olmadığını gösterdiler bana. Acının asıl sebebi belirsizlikmiş. Belirsizliklere karşı ne kadar tahammülsüz olduğumu farkettiğim de, bu tarz acılardan kaçınmanın yolunun belirsizliklerle yaşamayı öğrenmem gerektiğine inandım.
Şimdi bakıyorum geçmişime ve bugünüme, bundan 5 yıl önce, az önce bahsetmiş olduğum bilgiye göre şekillenmiş. Hep belirsizliğin kucağına atmışım kendimi, hep yeni ve farklı şeyler deneyerek sürekli olarak belirsizliğe maruz bırakmışım. İyi ki diyorum şimdi, iyi ki o zamanlar bana gösterdiler acımın asıl sebebini, iyi ki öyle bir çıkarım yapmışım. Çünkü artık o kadar korkutucu gelmiyor belirsizliklerle yaşamak.
İşte öyle canlar, insan bazen seneler sonra da olsa, anlıyor yaptığı tercihlerini. Anlayınca daha bir anlamlı geliyor hayat. Anlamlı bir hayat insana verilebilecek en güzel hediye. Bu hediyeyi bana verdiği için Rabbim'e minnettarım.
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.