Ah nereden başlasam bilemiyorum açıkçası bu kitabı okuyana kadar Dilara nın kalemi bana göre değil derdim ama bu kitap ciddi anlamda beklentimin üstündeydi. Evet önce karakterler :Gökçe diyelim en başta ana karakterimiz ciddi anlamda güçlü ve okumayı özlediğim bir karakterdi sevdim Gökçeyi ne olursa olsun kendini kurtarmaya çalıştı bir prenses gibi kulesinde oturup aptal bir prensin onu kurtarmasını beklemedi o savaşçı bir kraliçeydi ona hayran kaldım resmen kitap boyunca da aslında ölmemiş olmasını bir yerlerden çıkmasını bekledim ama nafile... Ve Alper tatlı bir çocuktu sevdim onu da ama bir şeyler eksik gibiydi nasıl anlatırım bilemedim ama çok kötü bişey değil yani Gökçen'den sonra yaşadıkları falan kolay değil keşke bir kaç anıları daha olsaydı dedim. Yankı biraz salaktı hak etmediği şeyler yaşadı ama sonunda gözleri açıldı. Erdem onun hakkında ne söylemeliyim tam bilmiyorum ama onu da sevdim. Bay R. Bul beni... Burcu embesildi çok yorum yapmak istemiyorum ağzımı bozuyor ya bir insan beynini kullanmaktan bu kadar mahrum olabilir mi?? Neyse hakan zaten şerefsizin teki dengesiz mahlukat. Biraz da kitap hakkında genel yorum yapacam konusu akışı çok güzeldi ama bahsedildiği gibi sırlı merak içinde bırakan bir kitap değildi aşağı yukarı tahmin edilebiliyordu. Açıkçası ben Gökçen'in bir günlüğü olması ve onu birinin buşmasını çok isterdim daha güzel olurdu ama böyle de güzeldi bence okuyun okutturun pişman olamazsınız benden söylemesi...

Ölüler KonuşamazDilara Keskin · Ephesus Yayınları · 20206,2bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eylül