Doğumla ölüm başlar, son günümüz ilkinin sonucudur. Yaşadığımız her an hayatta eksilmiş, harcanmış bir andır. Ömrümüzün her günkü işi, ölüm evini kurmaktır. Hayatın içinde iken ölümünde içindesiniz; çünkü hayattan çıkınca ölümden de çıkmış oluyorsunuz. Ya da şöyle diyelim isterseniz: Hayattan sonra ölümdesiniz ama hayatta iken ölmektesiniz.