Osamu dazai'ın okuduğum eserleri arasında beni sıkmayan ve en çok hoşuma giden eseri bu oldu. Bu ismi belirsiz öğrenci kızda toplumun sadece laf söylemekte iyi iş yapan kesimini çok net bir şekilde gördüm diyebilirim. Kendisine hiçbir zararı dokunmadığı halde insanları eleştirmekten geri durmayan bir yapısı var. Kitap boyunca kızın sadece 1 gün içinde yaşadıkları anlatılmış. Kitabın başlarında kendisinin sadece birilerini yermek için eleştiri yaptığını düşünmüştüm ama sonradan fark ettim ki bu kızın asıl eleştirdiği kişi kendisi ve annesi. Hayatın kusur ve sorunlarıyla nasıl başa çıkacağını bilmediği için başkalarının hayatının ne kadar kötü olduğuna takılıyor diyebiliriz. Günün sonlarına doğru kız kendisine biraz daha iyi bir insan olmak için telkinler veriyor ve kitap buralarda bitiyor. Bu kitapta en beğendiğim şey kız bile kendi duygularını adlandıramazken hissettiği şeyleri çok iyi bir şekilde anlatmış. Hani içinizde bazen çok kötü bir duygu olur ve insanlara bunu nasıl anlatacağınızı bilemezsiniz kelimeleriniz bir yerden sonra tükenir ama bu kız hislerine karşılık gelen kelimeyi bulamasa bile duygu halini çok güzel anlatmış. (Burdan osamu amcayı tebrik ediyorum) Yinede kitabın sonunun böyle bitmesini istemezdim kızın ertesi gün iyi bir insan olma yolunda çaba harcayıp harcamadığını merak ediyordum. Çünkü insan gün içinde bir sürü şey yaptıktan sonra yatmaya doğru gününün ne kadar boş geçtiğiyle ilgili pişmanlık duyar ve ertesi gün böyle olmayacak diye kendine söz verir. Eğer iradesi çok güçlü biri değilse o laf sadece düşüncede kalmış olur:) Bu kız da öyle bir şey yapar mı diye merak etmiştim açıkçası o yüzden sonu tatmin edici olmadı benim için.

Öğrenci KızOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 20228,4bin okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kevser