Yaşam başlı başına aldatmacaydı zaten. Gizlerini çözmeye uğraştığımız karmakarışık bir oyundu. Oyun içinde hiç kimse bütünüyle kendisi değildi.Kendini arama ve bu karmaşayı kavrama çabası körlüğün, dünyaya duyulan korkunun ve ne olursa olsun bir yere sıkı sıkıya tutunma isteğinden doğan bağnazlıkların duvarlarını yıkabilecek tek şeydi. Öyleyse neden kaygılanıyorum ,niye incinmiştim bu kadar?
Sayfa 188Kitabı okudu
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.