Kaside övgüdür, aşktır
Oysa baştan sona ağıttır Lokman
Belki lokman gitmiştir
Tüm yıkıntıların altında kalan biz
Çürüyen cesetler ve cesaretimiz
ve hani biliyordu
Geride kalan ayaklarımızı
Yıllarca bekleyeduran
Derin yırtıkları ile önde giden
o ayakkabılar.
Ve beş vakit okunan ezanlarda
Kapıları açamayan ellerimiz
bedenlerimiz ile
Çürüyen yüreğimizdi
derin dondurucularda gözyaşlarına sarılı
En saf ritimlerin ve aşkın göçtüğü.
Ve lokman yoktu
Geride kalan her şey ceset kesilmişti
Sus/susmuştum/susmuştun/susmuştuk
Dinle/sensizlik/sessizlik/kim?sesizlik
kaldı geride.
