Hayat Ölümün Habercisidir.
Hayat ölümün habercisidir.
Yaşamak kadar ölmek de gerçektir.
Gülmek kadar ağlamakta.
Nefes nefis mücadelesindedir insan.
Bu mücadelede
Ölüm haberci göndermez her zaman.
Ölüme üzüldüğünde
Yaşadığına sevinebilmeli.
Acı kor olup dağlarken
Sahip olduklarına şükredebilmeli.
Bir an meselesidir aslında
İnsanı hayata tutan.
Bir nefes verememek kadar
Yakındadır hazan.
Aşk acılı bir ok gibi
Yakarken sineleri
Yanar yakar
Tutuşturur gönülleri.
Marifet o'dur ki
Ok saplandığında nefese
Yenik düşmemektir nefise.
Değildir ki maksat
Yaralayıp kırmak,
Can bulabilmektir gönüllerde
Ümit oluşturabilmektir heveslerde.
Hoyratça zamanı yitirmektir.
Acının ardın sıra hayattan soğuman.
Ana rahmindeki bağ gibidir.
Yeşeren filizleri diri tutan
Azıcık üşümeye görsün
Meyve veremez o can.
İnsan bu işte!
Alışıyor zamanla her şeye
Lakin gidişin hoş bir tebessüm bıraksın
Seni seven gönüllerde.
Ömer Yaşar
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.