Salinger'in az sayıdaki kitabından biri Dokuz Öykü.
Öykülerinde ergenler,çocuklar, kadınlar baş rolde.
Özellikle ilk öyküyü ve Esme için adlı öyküyü çok beğendim. Ağırlıklı olarak ikinci dünya savaşı ve sonrasında geçiyor öyküler. Savaşın yarattığı travma çok net görülüyor.
Savaşta sadece ölenler yitip gitmiyor. Geride kalanlar da yaşamın içinde kayboluyor. Sonrası sadece hüzün.