" İnadı bırak, baba... Çocuk değilsin... Aile huzurumuzu düşün... El için bozuşmaya değer mi?" "Senin için herkes el, bre oğlum... Ben bile elim... Öldüğüm gün, için için sevineceğini biliyorum... Gözünü dünya hırsı bürümüş... Karından, Allah'tan korktuğundan daha fazla korkuyorsun... Sen de Topal Derviş'in oğlu gibisin... Avrat esirisin... Hatır gönül tanımıyorsun..." "Baba çok ileri gidiyorsun..." Gel iki tokat vur da, beni sustur... Şunu bil ki bir daha bu eve ayak basmam... Benim, Kemal adında oğlum yok..." Sesi oldukça gür çıkıyordu... Titrek adımlarla konukların bulunduğu odaya doğru yürüdü... Gözleri ıslanmıştı... Boynunu büktü... Kahretmişi gösterse: "Kalk Derviş Ağa" dedi... Otele gidiyoruz..." Kıymetli kitap dostum

Mesut Serdar'ın Genel Yayın Koordinatörlüğünü yaptığı Yalnızlık Çemberi üç bölümden oluşan Şevket Bulut'un hikayelerinin yer aldığı öykü kitabı. İlk bölümde daha önce yayımlanmış kitaplarından seçilen hikayeleri, ikinci bölümde dergilerde yayımlanmış hikayeleri, üçüncü bölümde ise daha önce hiçbir yerde yayımlanmamış hikayeleri bulunmakta. Şevket Bulut öykülerini bu kitaba kadar hiç okumamıştım. Geç tanıdığım için de üzüldüm açıkçası. Hikayeleri çok severek okudum. Hepsi belki bu dönemde yaşayan çocuklar için değil ama bizim çocukluğumuzdaki insanların birer kopyası. Hepsi o kadar tanıdık ve bildik. Okuyucuyu asla yormayan, şiveli olanları dahi su gibi okunan, karakterleri canlı, yapmacıksız, her karakterin hüznüne ve sevincine ortak olacağınız samimi bir dille yazılmış. Bu güzel öyküleri bir araya toplayan ve emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler. Ve öykü severlere gönülden tavsiye ediyorum.