Otuz Beşinci Bölüm-2
"Yapılan büyüyü, başındaki felâketi öğrendim,
soylu bir hanımmış,
döndürmüşler kaba bir köylüye, acıdım,
ruhumu kapattım boşluğuna
bu korkunç, vahşî iskeletin,
yüz bin kitap karıştırdıktan sonra
benim şu lânetli, namussuz ilme dair,
böyle büyük bir acının, böyle büyük bir derdin
ilâcını vermeye geldim.
Ey sen,
bütün çelik, elmas zırhlıların şanı, şerefi,
ışığı, feneri, patikası, pusulası, rehberi
ağır uykuyu terkedip bırakanların,
tembel yataklarından kalkıp
kanlı, ağır silâhların dayanılmaz mesleğine
kendini adayanların!
Sana söylüyorum,
ey gerektiği gibi övülememiş erkek, sana!
Ey yiğit, aynı zamanda akıllı Don Quijote,
La Mancha'nın şanı, yıldızı İspanya'nın,
eski haline dönebilmesi için
eşsiz Dulcinea del Toboso'nun,
üç bin üç yüz kırbaç vurması gerekiyor
senin şu silâhtarın olacak Sancho'nun
kendi koca poposunun her iki yanağına,
vurdukça poposuna,
vurduğu yer yansın, acısın, kızarsın istiyorum.
Buna karar vermişler
Dulcinea'nın felaketine sebep olanların hepsi,
ben de işte bunun için buradayım beyler."
Sayfa 664 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.