Kitaptaki makalelerin konuları genel itibariyle, mesela halk hekimliği ve geçiş törenleri gibi konular tespitler ve kültürel formların yeniden nasıl üretildiğine dair olması, bana her makaleye geçtiğimde kitaba tekrar başlıyorum, aynı şeyleri okumaya devam ediyorum hissi verdi. Elbette dijitalleşmenin birçok boyutunun ele alındığı makaleler sayesinde konuya bütüncül bir yaklaşım, bir bakış açısı kazanmak için bu önemli. Lakin tek bir yazarın elinden çıkarak derli toplu bir çalışma ortaya çıkması halinde editörün de ön sözünde değindiği gibi daha geniş bir okur kitlesine ulaşma dileği bu yönüyle sağaltılması gereken bir durum. İlk kitapta daha geniş bir çerçevede ele alınan dijitalleşme meselesi bu kitapta daha özel konulara indirilerek incelenmiş ve bu açıdan da daha iyi anlaşılır ve bir birini tamamlar mahiyette olmasına sebep olmuş.