Felsefik bir incelemesini yapamayacağım ama kendimden çok şey bulduğum için beğendiğim bir kitap oldu.
Kişilerden, işlerden, endişelerden uzaklaşmanın formülü tek başıma yürümek benim için. Kendimle hesaplaşıp kafamdaki sesleri susturabildiğim tek yer kısa da olsa yürüyüş molalarım.
Neredeyse bir yıl kadar önce keşfettim bunu, daha sonra yürüme üzerine araştırma yaparken de
Yürümenin Felsefesi ile karşılaştım. Fark ettim ki bu kitabı bana şu an konuşmadığım bir arkadaşım önermişti. Bu sayede ona da yer vereyim ve incittiğim için üzgün olduğumu yazayım, aklımda kalacağına incelememde kalsın :)