Gönderi

... "...kişi o kapkaranlık, sessiz gecede yalnız kaldığında, zihninde sadece geçmiş yılların hesabını yapan düşünceleri vardır. Kişi o anda, yaşadığı nahoş olayların acımasızca zamanın nasıl ilerlediğine işaret ettiğini ve sevdiği, sahip olduğu, arzuladığı ve uğruna çaba harcadığı her şeyi karşı koyulmaz şekilde yutacak o karanlığın duvarını görür. Sonra hayata dair derinlik denen her şeyin sinsice yeri bulunmaz bir yere saklandığını fark eder ve korku uyku tutmayan o kişiyi boğucu bir örtü gibi sarar..." (Jung, 1981: s. 127).
·
98 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.