“Ben binlerce arkadaşla dolu bir dünyada büyüdüm, hepsi her gün raflarında beni bekliyordu.” *SPOİ Serinin üçüncü kitabında suanda 200 sayfaya geldim. Şaşırtıcı gelecek ama bu kitabı suanlik pek sevemedim. Yazar biraz tekrarlama yapmaya başladı. Hatta bazı diyologlar bile tekrarlamaya başladı diyebilirim. Başta ana karakterimiz Aldriki kurtarmak için elinden geleni yaptı. Ve daha sonra da hatta sürekli de diyebilirim, vhalla ile arasındaki romantik ilişkiyi okuduk. Aldrik benim icin çok güçlü bir karakter olmadı, babasına söz geçiremeyen bir varis. Ne zaman güçlenecek diye bekliyorum, Vhaalla ile gizli bulusmalari, gizli ilişki yasamaları cok ilginç yani sen bir kralın oğlusun biraz rahat ol ve sözünü millete dinlet. Bu durum beni sinir etti. Her neyse ilişkileri beni biraz baydı diyebilirim. Sürekli opusup durmaları, vhallanin arkadaşlarına ve gönülcelen prense sürekli ben ona aşığım diye savunma yapması beni baydı gerçekten. İlk 200 sayfada çok fazla olay gelişmedi. Durağan bir kitap oldu. Biz yine savaş falan göremedik. Belli bir noktada savaş planı yapıyorlar suanda. Kitap kendini tekrarladığı icin pek keyif alamıyorum. Vhallanin daniele olan davranışları da beni sinir etmiyor değil. Adamın ona ilgi duydugunu bile bile ona yakınlaşması ve daha sonra da ben seninle gönül eğlendirdim demeye varmasi çok karaktersizceydi. Ve birde kitapta Larel, Fritz, vhalla üçlüsünün dağılması gerçekten çok kötü olmuş. Lareli yazar öldürmemeliydi. Okurken onun eksikliğini hissediyorum. Her neyse umarim kitap sonlara doğru açılmaya başlar •••£ Toprağın sonunu bitirdim. Saat 10 gibi elime almıştım ve okurken gozlerim kapanıyordu ama son 100 sayfada gozlerim fal tası gibi açıldı. O kadar heyecanlıydı ki kalp atışlarımın sesini duyabildim. Gerçekten 2023 okuduğum en en en iyi son kitap bölümüydü. Tanrimmmm yok böyle bir ayrılma sahnesi. Kendi erkek arkadaşımı kaybetmişim gibi hissettim. O boşluğu içimde hissettim. Evet bir savaş oldu arkadaşlar ama öyle böyle değil, aldrik ve vhallanin birleşimi inanılmaz mükemmeldi. Alev ve rüzgarın muhteşem uyumu. Ve vhallanin cesur davranışları yine inanılmazdı. Gerçekten ben bile okurken bir kütüphane çırağı nasıl bu kadar gelişti diye diğer karakterler gibi düşünmeye başladım. Okurken gerçekten büyülendim. O kadar güçlü bir kadin karakter ki vhalla… Kitabın ilk 200 sayfası benim icin 10/6 geçti başta da belirttiğim gibi tekrarlamaya başladığını hissetmiştim ama son sayfaları tüm kitabın puanını belirledi. Sonuyla inanılmaz mest oldum. 2 kardeşin ve vhallanin tartışmalarını okurken çok gerildim. Aldrik vhalla’yi tiksindirmek icin elinden geleni yaptı. Gerçekten o kadar kırıcı konuştu ki. Evet onu bırakıp gitmesini istedi ama üzüldüğü zamanda kıyamam ayakları yapmaya çalışıyordu ve Vhallanin onu kirmasini çok çok hak etti. Gerçekten başka biri olsa aldrik beni bırakma diye ağlardı ama Vhalla gerçekten ona onun gibi davranarak ve hissettiği şeyleri ona da hissettirerek en doğrusunu yaptı. O öfkeyi doruklarıma kadar hissetim. İnsanların öfkeden ne kadar kırıcı olabildiğini ve vhallanin da dediği gibi bazı sözler adil değil, bazen hayat bile adil değil. Ve onu bırakıp gitmesi… gerçekten tüm seriyi bir gecede bitirmek istiyorum ama malesef ki olmuyor. Dördüncü kitabı çok ama çok merak ediyorum. Okumak icin sabırsızlanıyorum, keşke ise gitmesem de kitap okuyabilsem..

Toprağın SonuElise Kova · Yabancı · 20182,510 okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ethnq