Şu koca dünya da içine bile sığamaz insan.
Hep bir ince çizgi üzere yürür, bilmez ki bir an.
Ölümü hep göz önünde san.
Mutlak bir güneşte sana ecelini taşıyacak,
Kıyametin, herkesten daha çok bekler seni sen de onu an.
O vaktini şaşmaz, geç kalmaz,
Baksana bir haline, hadi var sen de kefenim yok san.
Anlamak istemediklerin yolunu aydınlatan.
Insan değil midir kendini hep kör kuyulara atan.
Sus artık dinlemeyi öğren ,
Nere gidersin ey fani ?
Ders almadan,halden anlamadan .
Bir gönüle girip , duasın almadan ...