Panayır-Sur
Köşesinde dokuma atölyeleri-
nin bulunduğu,hani şu sonu ıssız tarlalara çıkan sokağı gittiler.Kimsesiz testicilerin dilsiz çömlekçilerin sokağına.
Toprak sokağa,Toprağa içine.Ta içine çıyanların,kırkayakların kaynaştığı içi,anlaşıldı mı…Konuştum işte.Hemde yüzlerce
Gülmem hoşunuza gitmedi.Oysa siz istediniz bunu.
Duvardan yana döndüm.
Yemeği bile aklıma getirmiyordum.Ayna ise hiç bak
mak aklıma gelmiyordu.
Yemeği aklına getirse ne yapacaktı.Yiyecekleri yoktu.
Aç çalışmaktan halsiz düşmüş
ler.Ayakta Durucak halleri kalmamıştı.Kimse kimseye yardım etmiyordu.
Çok da dindardılar hem beş vakit namazlarını kılıyor.Hem oruçlarını tutuyorlardı.Her gün bu sıkıntıdan kurtulmak için Allah’a yalvarıyorlardır.O kadar çok çalışmalarına rağmen rızklarına bulamıyordu.Patron
da yaptıkları hizmetin karşılığını vermiyordu.Açlık alışacak bir şeyde değildi.Sonra intiharda edemiyorlar.Allah’ın verdiği canı
Allah alır düşüncesi yerleşmişti akıllarına
Sayfa 56 - ebyKitabı okudu
··
1 artı 1'leme
·164 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.