Yalnızlaşmışım
Üstü taşlı, yer yer dikenliydi yolumuzun
Beni bırak, dinlenemem ; daha yolum uzun
Kimsesizim ; ne önümde rahat, aydınlık bir yol
Ne de sırtıma yaslanıp güven veren vefakâr kol
Hiçbiri yok, beni yalnız bırakmışlar
İnsanlar bana görünenden ırakmışlar
Sayfa 38 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (KDY)Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.