Ben talebeyken ilim talebelerinin çoğu gibi fakirdim. Dar harçlığımdan keserek gücümün yettiği kadar peşin veya -mümkünse- veresiye kitap satın alıyordum.
Bir gün beni gerçekten ilgilendiren bâzı nâdir kitaplara denk geldim ve onları elde etmek istedim. Ancak şiddetli bir yoksulluk içindeydim. O nâdir kitapları almanın bir yolu yoktu. Bundan dolayı kalbim ve zihnimin huzûru bozuldu.
Babamdan miras kalan atkımı çarşıda satarak o kitapları satın aldım ve kalbimi, zihnimi rahatlattım. Elhamdülillah, o nâdir kitapları elde etmem sebebiyle öyle büyük bir sevinç yaşadım ki bana atkının yokluğunu unutturdu.
Abdulfettah Ebu Gudde 
Safahat Min Sabril Ulema s.278,279
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.