Hulâsa bir devletin düzenini sürdürmesi ve kıvâmı için yönetenle yönetilen arasında bulunması elzem olan dostluk bağları ve samimiyetten eser kalmayarak her iki taraf birbirine düşman nazarıyla bakmakta, devlet mümkün olduğu kadar halktan çok menfaatlar koparmakta, fakat halkın menfaatine hizmet edecek bir teşebbüs ittihaz etmek şöyle dursun efkârın uyanmasına hizmet eder korkusuyla efrâdın marifet kazanmasına ve servet sahibi olmasına bile mani olmakta idi.