Kimin yerine sussam yangın çıkar sesimde
Kimi sevsem kaybolur teninde yapraklarla
Ben ne zaman konuşsam akşamdır kırılgandır
Gözüne duman kaçmış sebepsiz kadınlarla
Bu cansız aşklarımın kapısında hala ben
Paslanmış kilitleri yoklayan kemik tozu
Kahpe felek değil mi her şeyi önce sezen
Pes etti ayaklarım gayrı çıkmam yokuşu
Sen elbet hatırlarsın kavlime yaslanırken
Ellerini elimde tutup konuştuğunu
Say ki hala gencecik zehir zemberek yürek
Gittim bulup getirdim bu zeval tohumunu*
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.