Hermann Hesse’nin de dediği gibi Szabó’yu keşfettiğim için altın bir balık yakalamış gibi hissediyorum kendimi. Öncelikle olağanüstü duru bir üslubu var, âdeta güzel bestelenmiş bir şarkı dinler gibi okutuyor kendini. Hâlihazırda kendiliğinden dramatik olan ve insanın okuduğu anda kendi his dünyasından yansımalar bulabileceği olayları ilaveten dramatize etmeye çalışmaması, bu olayları olağanca duruluğunda aktarıp bu denli yürek sızlatan bir anlatım yakalaması harikulade, altın oranı bulmak gibi âdeta. Çok etkilendim. Bunun dışında eğildiği bir çok konu var ki mutlaka her insan, hayatında geçtiği döneme göre farklı noktaların üzerinde duracaktır. Bu yüzden bu eserin tek bir okumayla sınırlandırılmaması gerektiği kanısındayım. Iza karakterinin; insanı insanlar nezdinde insan kılan yegâne şeyden, duygudan kendini yoksun kılarak olası en “doğru” formuna kavuşmaya çalışırken her şeyden nasıl yoksun kaldığı anlatan bir hikâye üzerine kurulu roman. Kanserden aniden vefat eden bir baba, yalnız kalmaması için taşradan şehre getirilip sosyal rollerinden sökülüp atılarak hiçleştirilmiş bir anne, her konuda olduğu gibi ikili ilişkilerinde de kusursuzmuş gibi görünen kusurlu bir kadın gibi birçok imgeleme gerçek hayatta oldukça başarılı gözlemlenmiş beşeri başarısızlıklardan yola çıkılmış. Empati eksikliği yaşayan bir başkahramanı konu alan hikâyede empati kuracak birçok noktanız oluyor. Kan bağının kimi zaman karşınızdaki kişiyi anlamak, onu hissedebilmek için yeterli olmadığını; maddi ve manevi desteği görev ifa eder gibi göstermenin aslında karşı tarafta uyandırabileceği manevi çöküntü ve yükü olağanüstü anlatmış. Çoğu zaman kendi ailevi ilişkilerimi de sorguladığım, insani taraflarımın canlılığını yokladığım anlar oldu, derinden etkilendim. Şiddetle tavsiye ediyorum.

Iza'nın ŞarkısıMagda Szabo · Yapı Kredi Yayınları · 20203,416 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.