• Karşıtlar ilkesi. Ruhtaki her şeyin doğal olarak karşıt bir
yönü vardır; aslına bakılırsa, bu ilke bütün doğanın temelini
oluşturur. Yukarı/aşağı, aydınlık/karanlık vb. 'yi düşünelim.
Bu ilkeye bağlı olarak, ruhtaki her “iyi” içerik ona denk
bir “ kötü” içerikle dengelenme eğilimi gösterir. Libidonun
(ruhsal enerji) karşıtlar arasında akışı, karşıtlar arasında
ne kadar büyük bir çatışma varsa o kadar büyük olur.
Libidonun bu akışı, davranışımızı güdüler.
• Denklik ilkesi. Karşıtların her biri, eşit enerji miktarları
yüklüdür. Ruhun olumsuz yönlerine doğru akmaya
çalışan enerjiyi yadsırsak, enerji engellendiği için olumsuz
kompleksler geliştirme eğilimi gösteririz. Bunlar,
bilinçdışından çıkıp rüya ve düşlemler, dil sürçmeleri vb.
halinde görüneceklerdir.
• Entropi ilkesi. Bu kavram fizikten alınmıştır ve enerji eşit
dağıldığında bütün sistemlerin “kuvvetten düşme” eğilimi
göstermelerini betimler. Ruhta bunun anlamı, karşıtların
zamanla birleşme eğilimi göstermesidir; bunu örneğin
insanların yaşlandıkça, gençliğe özgü aşırı enerjilerini
yitirerek çoğunlukla “yumuşama” eğilimi göstermelerinde
görebiliriz.