Dudakların tetik gözlerin kurşun olduğu zamandayım.
Her bir uzvumdan kin ve nefret dökülüyor.
Ölmesin çocuklar ya Rab!
Yüreğim kan ağlıyor ciğerim sökülüyor.
İnsanlık mı denir buna, heyhât!
Her enkazın dibinde bin tabut.
Hangisine yanayım ya Rab!
İnsan insanlığından utanıyor.
Kimisi tekbir ile sokakta
Kimisi sancağına sarılı kucakta
Yemenisi yoktur yalındır ayakta
Bir sevda türküsü tutturdu
“ille de vatan” nidaları dudakta.
S. K.
·
1 artı 1'leme
·201 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.