Sömürgeler dahili olarak egemen devletlerin yerine getirdiği işlev lerin aynısını yerine getirdi: Mülkiyet haklarını garanti altına aldılar. sınır geçişlerine dair kararlar aldılar, siyasi katılım biçimlerini (genellikle her zaman son derece kısıtlı olarak) düzenlediler, işyerleriyle ilgili kararları yürürlüğe koydular ve çoğunlukla sömürgede hangi türden üretimlerin yapılacağı ya da tercih edileceğine yönelik kararlar aldılar. Ama hiç kuşkusuz bu kararları alan personelin büyük çoğunluğu yerel halktan değil, sömürgeleştiren güç tarafından gönderilen kişilerdi. Sömürge güçleri kendi otorite iddialarını ve mevkilerin "metropoliten" ülkelerden gelen kişilere dağıtılmasını bir dizi argümanı birleştirerek meşrulaştırıyordu: yerel halkın kültürel olarak aşağı olması ve kifayetsizliğine dair ırkçı argümanlar ve sömürge yönetiminin icra etmekte olduğu "uygarlaştırıcı" role dair kendini meşrulaştırmayı amaçlayan argümanlar.