Gönderi

Rahman
(...) Öyle rahîmsin ki, ateşli "âh!" ları pişmanlık diye duyar, yüzü yerde mahcupları yeni baştan seversin Öylesine merhamet edersin ki, kulağımı sözüne muhatap edersin, aklıma Söz'ünle tenezzül edersin.
Sayfa 12
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.