Olur ya bazen gitmek isteriz herkesten her şeyden uzaklara bize ait bir şeyin olmadığını hissederiz kendimizden bile kaçarız belki de tükenmişizdir tüketmişlerdir bu hikayenin sonunu merak edip duruyoruz bitmeyen Bir roman gibi kahramanlar hep değişir. Ve hepsi de bizden bir parça çalıyor aslında bunlar yaşantılar hep eksik bırakır bireyleri kimden kaçıyoruz ki, yürüdüğümüz kaldırımlar sokaklarımızda oynayan tanıdık yüzlü çocuklar hafiften ferahlatsa da içimizi O büyük eksiklik hep sahneyi bozuyor işte... Dar gelir kaldıramaz oluruz o koca yükü bizi bizde hapseden bir zindan oluyoruz Her gün bir parça daha kopuyor iyice tükenmiş iyice bitmişiz yine de gidemiyoruz, kaçamıyoruz, terk edemiyoruz sokaklarımızı caddelerimizi şehrimizi insanları kendimizden kaçmayı beceremiyoruz...🍂
·
236 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.