Hafif esintili bir akşam üzeri, Boğaz'a karşı, yanında kaliteli bir lokumla şık ve pahalı porselen bir fincanda taze çekilmiş Türk kahvesi yudumlama hissi veren kitap. Karın doyurmak değil değil keyif, ihtiyaçtan değil lüks hissetmek için içilen bir kahve gibi. İlber Ortaylı, Viyana'da ikisi de köklü ailelerden olup, akademisyen bir ana ve uçak mühendisi bir babadan dünyaya gelmiş alın yazısı fizandan okunan bir insan. Bir ömrün nasıl yaşanacağını çok iyi okullarda okumuş, genç yaşından itibaren gönlünce gezmiş, bol bol mürekkep yalamış, kaliteli cemiyetlerde bulunmuş, entelektüel bir çevre içinde ömür sürmüş birinden öğrenmeyeceğiz de kimden öğreneceğiz değil mi? Seyahatlerindeki titizliği ve seyahate olan tutkusu benim için en keyif verici kısımlardı. Yeni bir şehre gittiğindeki merakı ve hevesini, şehrin sokaklarını adımlamak, müzelerini gezmek, kafelerinde oturmak, opera ve tiyatrolarını izlemek konusundaki önerileri anlatırken seziyor insan. Gidin diyor bir şekilde bahane üretmeyin. Eh haklı da biraz illa Buhara'ya, Floransa'ya gitmek değil insan kendi yaşadığı şehri bile layığıyla gezse kar. Ömrü sosyal medyayla, boş lakırdıyla, fuzuli işlerle değil de okumak, yazmak çizmekle, akıllıca gezmekle,

Bir Ömür Nasıl Yaşanır?İlber Ortaylı · Kronik Kitap · 202055,6bin okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Nur Kalemci