Adalet ?
Zavallı dilencinin, köpeğin önü sıra kaçtığını da görmüşsündür elbet! Hah, işte tam burada iktidarın heybetli bir örneğini görebilirsin: Makamındaysa, köpeğe bile itaat etmek gerek. Hey sen, alçak kolcu, çek şu kanlı elini! Ne kırbaçlayıp duruyorsun o zavallı orospuyu? Kırbaçlayacaksan, kendi sırtını kırbaçla! Onu kırbaçlamana neden olan şeyi, sen onunla yapmak için yanıp tutuşmuyor musun? Tefeci, onu dolandıranı astırır. Lime lime giysiler, en ufak, en önemsiz hataları bile gösterir. Ama günahına altın kaplat da gör, adaletin güçlü, uzun kılıcı bir şey yapamadan kırılır. Bir de sen o günahı paçavralara sar, bir cücenin saman çöpü bile onu deler. Hiç kimse suçlu değildir – hiç kimse diyorum! Ben her şeyi yapmalarına izin veriyorum. Sen de al şu af kararımı, dostum, ben seni suçlayanların ağzını mühürleyecek güce sahibim. Kendine cam gözler al ve adi bir politikacı gibi, görmediğini görür gibi yap. Eee, hadi, çekin bakalım çizmelerimi şimdi. Daha kuvvetli, daha kuvvetli! Hah şöyle!
Sayfa 115 - İrfan Sahinbas çevirisi, Kültür yayınları 1981 baskıKitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.