Nasıl her dinin bir kutsal kitabı varsa, bu roman da adeta benim için bir kutsal kitaptı, Tutunamayanlar kadar ağır bir dil yapısına sahip olmasa bile ("bence, bana göre") daha sevimli bir romandır. Her hafta bir gün belirler ve okurum, kitaplığımda bulunan romanların en eski olanıdır (çünkü okuduktan sonra kitapları, insanlara verirdim okusunlar diye) ve bununla birlikte sürekli okuduğum için en yıpranmış olanıydı. Belki sevgi de buna benzer bir şeydir, en çok sevdiğiniz kitabı en çok yıpratmaz mısınız sizler de?
