Gökışık TK: "Olmak ya da Olmamak...": Olmak ya da Olmamak... Var olmak ya da olmamak, mesele bu. Gözü dönmüş talihin sapanına, oklarına, İçin için katlanmak mi daha soylu, Yoksa, bir dertler denizine karşı silaha sarılıp Son vermek mi onlara? Ölmek, uyumak... Hepsi bu... ve bir uykuyla Binlerce doğal darbeye son verdik diyebilmek. Hangi insan gönülden istemezdi bu bitişi! Ölmek, uyumak.…. uyumak, belki rüya görmek. Ha! İş burda. Çünkü o ölüm uykusunda, Şu fani bedenden styrılip çıktığımızda, Göreceğimiz rüyalar bizi duraksatır ister istemez. İşte felaketi onca uzun ömürlü kılan da bu Kim katlanırdı yoksa zamanın kırbaçlarına, küfürlerine, Zorbanın haksızlığına, kibirli adamın hakaretine? Hor görülen aşkın acılarına, adaletin gecikmesine, Devlet görevlisinin kendini bilmezliğine; Sabırla bekleyen erdemli kişinin, Değersiz insanlardan gördüğü muameleye, İnsan yalın bir hançer darbesiyle hesabı kesebilecekken! Kim katlanırdı, bu yorgun yaşamın yükü altında Homurdanıp terlemeye, Ölümden sonraki bir şeyin korkusu olmasaydı? Sınırlarını bir geçenin bir daha dönmediği O bilinmeyen ülkenin korkusu kafamızı karıştırıp Bizleri, tanımadığımız dertlere koşup gitmektense, Başımızdakilere katlanmak zorunda bırakmasaydı! İşte bunları düşündükçe Ödlek olup çıkıyoruz hepimiz, Ve işte böyle kararlılığın doğal rengi, Endişenin soluk gölgesiyle bozuluyor; Bulutları hedef alan büyük ve iddialı atılımlar Bu yüzden yörüngesinden sapıyor Ve bir girişim olmaktan çıkıyor adları. Hey, o da kim? Güzel Ophelia!... Peri kızı, dualarında benim günahlarımı da unutma.

Var olmak ya da olmamak, mesele bu. Gözü dönmüş talihin sapanına, oklarına, İçin için katlanmak mi daha soylu, Yoksa, bir dertler denizine karşı silaha sarılıp Son vermek mi onlara? Ölmek, uyumak... Hepsi bu... ve bir uykuyla Binlerce doğal darbeye son verdik diyebilmek. Hangi insan gönülden istemezdi bu bitişi! Ölmek, uyumak.…. uyumak, belki rüya görmek. Ha! İş burda. Çünkü o ölüm uykusunda, Şu fani bedenden styrılip çıktığımızda, Göreceğimiz rüyalar bizi duraksatır ister istemez. İşte felaketi onca uzun ömürlü kılan da bu Kim katlanırdı yoksa zamanın kırbaçlarına, küfürlerine, Zorbanın haksızlığına, kibirli adamın hakaretine? Hor görülen aşkın acılarına, adaletin gecikmesine, Devlet görevlisinin kendini bilmezliğine; Sabırla bekleyen erdemli kişinin, Değersiz insanlardan gördüğü muameleye, İnsan yalın bir hançer darbesiyle hesabı kesebilecekken! Kim katlanırdı, bu yorgun yaşamın yükü altında Homurdanıp terlemeye, Ölümden sonraki bir şeyin korkusu olmasaydı? Sınırlarını bir geçenin bir daha dönmediği O bilinmeyen ülkenin korkusu kafamızı karıştırıp Bizleri, tanımadığımız dertlere koşup gitmektense, Başımızdakilere katlanmak zorunda bırakmasaydı! İşte bunları düşündükçe Ödlek olup çıkıyoruz hepimiz, Ve işte böyle kararlılığın doğal rengi, Endişenin soluk gölgesiyle bozuluyor; Bulutları hedef alan büyük ve iddialı atılımlar Bu yüzden yörüngesinden sapıyor Ve bir girişim olmaktan çıkıyor adları. Hey, o da kim? Güzel Ophelia!... Peri kızı, dualarında benim günahlarımı da unutma.

Sayfa 114Kitabı okudu

Hamlet William Shakespeare

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gökışık TK