En dehşet verici aynı zamanda kaçık cümle: "İnsan insanlarla sadece kirlenir". Kitabın sonunda bile hafızama kazınmış. Okurken yordu ama yine bir vurucu eserini iliklerime kadar hissettim. Kitap eşiyle kendisini kireç ocağına kapatan, işitme ya da duyum organı hakkında bir inceleme yazmak isteyen ancak yazamayan Konrad'ı anlatıyor. Konrad bunu kendisinden dolayı başaramıyor ve sonuç trajik bir cinayet.
Kitap tek bir paragraf gibi. Noktasını virgülünü görmedim. Evet; kitap yorucu ancak Konrad'ın kaçık düşünceleri ile hızını arttırıyor.
Okumaya değer, diğer kitapları gibi.
