Sonra ayrılık duygusunu yaratan birkaç etmene değiniyorlar:
''Türk-Kürt düşmanlığı olmamıştır. Bugün de yoktur. Yönetim-Kürt çatışması vardır. Hep de böyle olmuştur. Örneğin, Şeyh Sait İsyanının çeşitli nedenleri vardır ama, bir nedeni de, merkezi otoritenin, etnisiteler-üstü konumu terkedip, milliyetçi bir ideolojiyi benimsemiş olmasıdır. Kürtler, kendilerini dışlanmış hissetmişlerdir.''
Bu ilginç bir iddiadır. Daha çok, tarihi, bugünden geriye doğru okumanın bir örneğidir. Ama, bugünkü duygu ve düşünce iklimini yansıtması bakımından yararlıdır. Yörede beklenen, devletin, kapsayıcı, içselleştirici, etnisiteler, inançlar ve sosyal kesitler arasında taraf tutmayan ve halkın/yörenin ihtiyaçlarına/özelliklerine duyarlı olmasıdır.