4/11/23 -20:37
Zihnimin en derinlerinde seni öldürdüm.
Zihnimin en dibinde öldürdüm ama gün boyu ağladım. Kimseyi kendimden daha çok sevip değer vermemem gerektiğini öğrendim. Bu zamana kadar kendimi düşünmeden önceliğim hep sevdiklerim oldu ve kaybettim. Gerçekten kendimi çok suçladım insanlar yüzünden. Ben perişan oldğum halde yardım etmeye çalıştım, üzdükleri halde üzdünüz demedim. Niçin bu uğraşım da birşeyler için hep başlayıp geri sarıyorum. Bir yanım at kendini beşinci kattan aşağı diyor, bir yanım ise sadece ağlıyor. Ben bu kadar kötü birisi olmadığıma inanmak istiyorum. Elimden gelen herşeyi yapmışken, suçların sürekli bana atılıp gidilmesi? Bu kadar mı vicdansızsınız gerçekten? Nasıl olurda ben burda ölürken yanında olup sana destek çıkmaya çalışan birisine beni sen bozdun diyebilirsin? Tüm her şeyin başlangıcı senken nasıl olurda tüm yük benim omuzlarıma atılıp gidilebilir. Kendime üzülüyorum en çok. Keşke yok olabilsem ama onu bile beceremiyorum. Hayatım boyunca mutlu olmak ve mutlu etmek için çabaladım ve çok daha kötü hissetmeme neden oldular. Ben, elimden gelenin en iyisi olmaya çalıştım sizin için. Değdi mi?...
·
2 plus 1
·198 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.