Atatürk, toplumda değişik düşüncelerin ve değişik inançların bulunmasını özgürlüğün doğal bir sonucu olarak kabul ediyor; dahası, tek tip düşünce ve inancın toplum için tehlikeli bir durum, bir ölüm belirtisi olduğunu düşünüyor ve "Düşüncelerin, inançların başka başka olmasından yakınmamak gerekir. Çünkü bütün düşünceler bir noktada birleştiği durumda, bu hareketsizlik işaretidir." diyordu.