“Kafamda bir tuhaflık var.” dedi Mevlut. “Ne yapsam bu alemde yapayalnız hissediyorum kendimi.”
“Ben yanındayken bir daha asla öyle hissetmeyeceksin.” dedi Rahiya anaç bir tavırla. Mevlut çayhanenin camlarında yansıyan Rahiya’nın hayalinin kendisine şefkatle sokulduğunu görüp bu anı hiç unutamayacağını anladı.
Sayfa 192Kitabı okudu
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.