Geçtiğimiz günlerde Andrey Voznesenski'nin Oza'sını okumuştum. Voznesenski, bilime inanıyor ancak bilimsel "ilerlemenin" insanı bir "civata"ya döndürmesinden de korkuyor idi. Onun üzerine bu kitabı okumam güzel oldu.
İçeriğinden bahsetmeden önce, Eleni Karaindrou açıyorum, arkama yaslanıyorum ve kitabın kendisinden
