Canım Emma seninle beraber bu yolculuğa çıkmak harikaydı. Şimdi "Emma kim?" diye soracaksınız. Emma bölgesel bir radyoda muhabir. Fakat patronunun yüklediği fazla sorumluluklar nedeniyle neredeyse her gün mesaiye kalıyor. Hatta tatil bile yapmadan çalışıyor. Tabi ki bu yoğun tempo içerisinde hayatı anlamsızlaşıyor. Çünkü kendine bile geç kalıyor. İşi gereği Julien Vascos ile kitabı hakkında röportaj yapıyor. Bu röportaj ile birlikte hayatının dönümü olan yolculuğu başlıyor. Bence insan kendine hiçbir zaman geç kalmamalıdır. Çünkü bu geç kalış kişinin yolunu kaybetmesine neden olur. Hayattan ne istediğini bilemeyen ama koşmaya devam eden biri haline dönüşürsünüz. Yolunuzun üstüne karizmatik yazar Julien Vascos gibi birisi de çıkmaz. (Emma kadar şanslı olamayabiliriz) İşte o zaman önemli olanın kendiniz olduğunu da idrak edemezsiniz. Önemli olan HAYATA SENELER DEĞİL, SENELERE HAYAT KATMAKTIR. Kitabın sonunda yer alan mandala ve küçük mutluluklar baloncuğu ayrıntısına da bayıldım. Emma ile beraber bende baloncuğu doldurdum. Kahvemi yudumlarken düşüncelerimi akışına bıraktım ve mandalayı renklendirdim. Hatta Emma gibi şükran günlüğü yazmaya da niyetliyim. Belki Madeleine ya da Eva ile yüz yüze tanışamam ama harika insanlar hayatıma ışık olabilir.

Kendimi Kaybettiğim Yerde BuldumVeronique Maciejak · Yan Pasaj · 2022313 okunma

·

112 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gizem Kısacıklar