Marquis de Sade
Fransız İhtilali'nden bir kaç yıl sonra, 1795 yılında yazılan, belki de dünya klasikleri arasında en ilginç sayılabilecek ve bir çok tartışmaya yol açmış bir kitap Yatak Odasında Felsefe. Sade, aşırı fikirleri ve erotik yazılarıyla tanınan biri. Eserleri çoğu zaman sakıncalı olarak görülmüş ve yasaklanmış. Sade, kendisine göre birer tabu olan ahlak, yasa ve din karşıtı bir yazar. Ömrü hapishanelerde ve akıl hastanelerinde geçmiş ve kitaplarının çoğunu buralarda yazmış. Bir dönem Bastille'de bile yatmış. Hayatının sona ermesi de yine bir akıl hastanesinde vuku bulmuş.
Sade, bugün günlük dilde kullandığımız "sadizm" kelimesinin ve felsefesinin isim babasıdır. Sade=Sadizm.
Bu kitapta 15 yaşında genç bir kız olan Eugenie'nin üç aristokrat tarafından eğitilmesini okuyoruz. Ama nasıl bir eğitim? Az önce bahsettiğim gibi bu eğitim ahlak dışı, din dışı, yasa karşıtı ve tamamen cinsellik üzerine bir eğitim. Tabi Sade'a göre bunlar normal. Okuması gerçekten zor bir kitap. Diyalog yöntemi ile yazılmış. Yani yazar anlatımda kendini hiç göstermiyor. Bunda bir sıkıntı yok. Zor olan kısım barındırdığı içerik. Eminim çoğu okur bu kitabı okumak dahi istemeyecektir. Ne inancı, ne ahlakı, ne de midesi kaldırabilir. Hele hele dini bütün veya ahlaklı olduğunuzu düşünen ve inanan biriyseniz, bu kitap bırakın en son okuyacağınız kitap olmasını, asla okumayacağınız bir kitap.
Peki Sade tamamen sapkın bir anlatım ve aşırı bir erotizmden mi bahsediyor? Bunu söylemek kitap ve yazar için haksızlık olur diye düşünüyorum. Sade, çoğu insan tarafından benimsenen ve alışılagelmiş felsefi durumlara da eğiliyor. Hatta kitabın yarısında cinsellik bile yok ve uzun uzun felsefi sorgulamar var. Tabi bunlar yine Sade'a göre irdeleniyor. Yani bir karşıtlık mevcut. Ama sonuçta Sade insanlar tarafından yüzyıllardır benimsenen ve inancın bir parçası olan, kimsenin dile getiremediği şeyleri tartışabiliyor açık açık.
