Ben acılar denizinde boğulmuşum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını.
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını.
Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime;
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını.
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle!
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını.
Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma!
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek...
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını.
Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...
Ümit Yaşar Oğuzcan