Çocuk olup etrafındakilere çocuk olmayı hissettirmek çok güzel .Zeze yaramaz bir çocuk ama anlaşılmak isteyen biri .Henüz 5 yaşında çoğu şeye göğüs gelen biri .Fakir bir ailede büyüyüp imkânları kendi yaratıyor.Hemen her gün gördüğü şiddet karşısında yinede hayata şeker portakalı ağacıyla tutunmaya çalışıyor kitabın sonuna doğru verdiği aile izlenimi ise muhteşem.sona doğru istemeden de olsa duygularına hakim olamıyor insan. Büyüyünce şair olmak istiyordu ve olduktan sonra bu kitabı yazdı. Şefkat olmayınca çocukları anlamakta zor olur diyor şair.
