'Körmüş, çok şeyi görmüş gözlerim
Görmüş, ama çok şeye körmüş gözlerim
Ne aynalardan yansıyan bu yabancılık duygusu
Ne rüyalarda hiç karşılaşmadığım suretim
Yetmez kavramaya bir azizle bir günahkar arasındaki mesafeyi
Çünkü gözler hiç bir şeyi görmezmiş
Haklıymış kalbiyle gördüğünü söyleyen körler
Ruh yordamıyla bilinirmiş yüreğin görsel alanı
Dünya, sonra Allah, sonra hiçlik. Yani her şey.'
Fatih YERLİ