"İnsanlara ihtiyaç duymak, acıyla sonuçlanıyordu." "Yalnızlık, Kya'nın taşıyamayacağı kadar büyümüştü. Birisinin sesini, varlığını, dokunuşunu istiyordu ancak kalbini korumayı daha çok istiyordu." Merhaba. Uzun bir inceleme olacak muhtemelen. Kitap 1969 yılında Amerika'nın küçük bir kasabasında bir ceset bulunmasıyla başlıyor. Kasabanın dışında itfaiye kulesinin dibinde bulunan bu ceset kasabanın altın çocuğu Chase Andrews'a aittir. Cinayet olduğundan şüphelenilen bu olayda oklar karakterimiz Kya'ya yöneliyor ya da namıdiğer adıyla Bataklık Kızına . 1952 yılına Kya'nın 6 yaşında aile evinde annesinin onları terk edişine uyandığı sabahı okuyoruz daha sonra. Kya 5 çocuğun en küçüğü. Sarhoş bir babayla birlikte kasabanın çok dışında kalan bataklığın yakınlarında bir kulübede yaşamaktalar. Annesinin dönmesini beklerken yapayalnız kalışını fark ediyor. Herkes gidiyor. Tek başına büyümesini ve hayatın onu 1969 yılına kadar getirişini okuyoruz. Kitabı çok beğendiğimi söyleyerek başlayayım. Bunda tabi ki kötü kitaplardan sonra okumamın da etkisi olduğunu düşünüyorum. Genel olarak başarılı buldum kitabı. Tabi ki eleştirilecek noktaları var mesela o nasıl sondu sevgili yazar? Neyse kitabın gerilim kitabı olmadığını söyleyeyim. Dram derim ben bu kitaba. El alem çok ağlamış ama beni ağlatmadı bu konuda bir duygu eksikliği vardı bence. Okurken üzüldüğüm yerler oldu ama bir sahne dışında öyle aman aman duygulanmadım. O sahne içinde erkolar siz insan olmazsınız diyorum. Bittikten sonra bir dakika duvarı izledim ama.