İnsanın kendisi olması için, kendisi hakkında en ufak fikre dahi sahip olmaması, aksine, şunu öğrenmesi gerekir: "Bu açıdan bakıldığında yaşamdaki tökezlemelerin [. . .] her birinin kendi anlamı vardır" (a.g.e., 9.), yanlış dönemeçlere sapmamız, gecikmeler, bir şeylerden geri durma, kapasitemizi aşan görevlere aşırı bağlılık da bu tökezlemelere dahildir. Bir kişinin hayatı; koşulları, talihsizlik ve suçluluk merceğinden yorumlanmamalıdır; unutmayı bilen kişi, "her şeyin onun için en iyisine dönüşmesine yetecek kadar güçlü" olabilir (Ecce Homo, "Neden Böyle Bilgeyim", 2).
Sayfa 64 - Runik KitapKitabı okudu
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.