O zaman haklı neden diye bir şey de kalmadı, öfkenin acısı, teslim olmanın utanç verici acısına dönüşmeye başladı. Hiç kimseyi suçlamaya, ayıplamaya hakkım yok benim, diye düşündü. Neşe ve coşku içinde savaşıp ölmeye, kendimi iyi ve sevapkâr saymaya hakkım yok. Verdiği sözden dönüş, itiraf edilmeyen arzular, ihanet, aldatma, yalanlar, sahtelik...bunların hepsi vardı işlediği suçlar arasında. Hangi kötülüğe kaş çatabilirdi ki? Derecesinin önemi yok, diye düşündü. İnsanoğlu kötülüğün santim santim pazarlığını yapamaz.
Sayfa 451Kitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.