Yaramazlık İçin Acele Etmeyin
Her çocuk travmalı, hepimiz travmalıyız. Travmasız insan yok , amacımız travmasız olmak da değil. Yaşamda kalmak zorunda olduğumuzdan travmaların bir kısmı beynimiz için gereklidir. Kendimizi tamamlayabilmek için korkuya,endişeye, çaresizliğe, belirsizliğe, yalnızlığa temas etmeliyiz sonuçta hayat o kadar da rahat tuzağında yaşanacak bir yer değil. Biz burada fazla olan travmaları, bize geçirilen tramvalara bakacağız.
Sayfa 150Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.