Oysa şimdi ölmüştü. Bu korkunç deli, bilinci yerinde olduğu zamanlarda, yaptığı kötülükleri düşündükçe kim bilir ne kadar acı çekmişti! “Koruyun beni... O kadar mutsuzum ki!” diye yalvarmıştı! Kendini, onu öldürmeye zorlayan, azgınca öldürten içindeki canavardan korumak istemişti. “Hep böyle miydi ... Dolores... Dolores...” Ona acı veren bu adı durmadan fısıldıyordu, hep onu görüyordu: Bu üzgün, cansız, artık kimseye zararı olmayan “şey”i.
Timaş yayınları
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.